Meir om dokker og lego

Denne barnehageveka har vore litt kort (planleggingsdagar), så vi har ikkje fått samla så mange erfaringar med personalet og dets hang til dokker. Men på måndag var det eg som henta, og trass i at eg hadde hissa meg skikkeleg opp på tur heim og spelt gjennom ein haug scenario i hovudet på bussen, pingla eg nok litt ut. Eg traff den same personen som Mannen hadde snakka med på fredag, og ho stadfesta at Ungen hadde byrja leike med dokker. Ho sa at dei hadde teke henne med bort til dokkekroken og at ho dei fyrste gongene ikkje hadde virka interessert, men så hadde ho plutseleg "teke poenget".

Det var vel fleire ting eg burde spurt om her. Ein ting var om dei pleide ta med ALLE barna til dokkekroken, og om Per og Pål som er på same alder som Ungen også endeleg har byrja med dokkeleik. Eg kunne også fulgt opp med spørsmål om Espens foreldre ville fått beskjed om at Espen endeleg hadde byrja leike med bilar dersom han tidlegare kun hadde villa leike med dokker. Men eg pingla altså ut. Beklager, de som satt klar med popcornet.

(Ein grunn til at eg pingla ut var at den tilsette heller burde bry seg om å lære Lise sjølvforsvar, ettersom ho (eller dokka ho leikte med) as we spoke vart angripe av Espen med ein plastkniv. Neste gong skal eg ta ansvar som fredsskapar sjølv.) (Eg mekler ikkje altså.)

Men det er lyspunkt også. På onsdag var det Mannen som henta, og han kunne etterpå fortelle masse om Ungens leik på lego-rommet, gjenfortald i fargerike ordelag av ein (annan) tilsett i barnehagen.

Om eit par veker skal vi på foreldresamtale med den fyrst omtalde barnehagetilsette. Vi gler oss.