Flaske til barn og flaske til mor.

No har vi kjøpt inn ein stabel tåteflasker og vore på apoteket og kjøpt tåtesmokkar i riktig storleik. (Vanlege daglegvareforretningar har sjølvsagt ikkje den minste typen, det kunne jo friste spebarnsforeldre til å gi næring gjennom noko anna enn Den Heilage Morsmjølka. Sjølv ikkje bak disk og mørke skodder har dei småtåtesmokker.) Flaskene er vaska og sterilisert og står på benken, og eg henta akkurat den siste tåteflaska opp frå kjellaren samstundes som eg henta ein LENGE etterlengta Raasted Imperial Stout.

Etter eit halvt glass kjenner eg at eg har mest lyst til å drikke meg full. Skål! (Skål for Hipp!)