Blod er synd, mjølk er lov?

I dag lurer vi på: Korfor kan Jehovas Vitner amme (og die) når dei ikkje kan gi blod?

Jehovas Vitner (JV) kan ikkje motta blodoverføring, noko som innimellom medfører avisoppslag og ein del diskusjon. Forbodet mot blod er ikkje meir absolutt enn at der dei meiner det ikkje finst gode alternativ til heilblod eller blodkomponentane dei ikkje vil ha (så vidt eg har skjønt dreier dette seg om plasma, raude blodlegemer, kvite blodlegemer og blodplater) så er det greitt lell, dersom mottaker (JV) har samvit til det (Gud er tydelegvis ikkje heilt allmektig).

Derimot finst det etter det eg har funne ut ikkje noko tilsvarande forbod mot morsmjølk. I morsmjølk (eller i all mjølk, antar eg) er det kvite blodlegemer, ein komponent dei vanlegvis ikkje vil ta i mot. (I tillegg er det ein del stoff som står på kanskje-lista, feks. antistoff.)

Voffor gör dom på detta viset?

Dei er kanskje plagsame der dei går rundt med Vakttårnet sitt, men spesielt søkbare og lettleste er dei ikkje!

Den teologiske grunnen er delvis basert på Apostlanes gjerningar (bla. Apg 15,20) og delvis på Det gamle testamentet (3 Mos 17,13). JV meiner all bruk av blod er forbode, ikkje berre å spise blodmat, og ettersom det ikkje er spesifisert kva type blod det er snakk om så går dei ut frå at det gjeld alle vesens blod. I tillegg er det også viktig å "la blodet renne ut og dekke det til med støv", det er ikkje mogleg å samle opp blodet og bruke det til noko etter at det er tappa ut av dyret. Det er altså ikkje det at blodet kjem frå framande som gjer at dei ikkje aksepterer blodoverføring, men at det er blod i det heile teke, blod som per definisjon skulle ha rent ut på bakken og vorte dekka med støv. Organdonasjon aksepterast forøvrig av mange JV.

Noko av argumentasjonen eg finn skal imøtegå at det er skilnad på blod som mat og blod som kroppsvæske. Det meiner JV ikkje det er. Dei samanlikner det med næring, som ein kan få som vanleg mat eller intravenøst, eller at det ikkje er ok å få alkohol intravenøst viss legen seier man ikkje skal drikke. Så spørsmålet om korfor det er ok å få kvite blodlegemer som mat i morsmjølk, og ikkje som blod er jo interessant!

Det meste av argumentasjon eg klarte å finne er dog av helsemessig art. Det er tydeleg at dette er ein type argumentasjon det er lettare å få gjennomslag for, så den blir brukt for alt den er verdt. JV meiner det er farleg å få blodoverføring når det finst alternativ. Det står mykje der, og eg er ikkje lege så eg har lite grunnlag for å seie om det heng på greip eller ikkje. Men eg synes iallfall teologien blir litt utvanna i alle saltvannsoppløysingane ;)

Det er altså ikkje lov å tappe ut eige blod for bruk til blodoverføring, for blodet skal ikkje brukast etter at det har kome ut av kroppen. Men hjerte-lungemaskiner som sirkulerer blodet under hjerteoperasjon er lov, så lenge det kun er pasientens blod i den, og det er lukka sirkulasjon med kroppen.

Sånn sett er det kanskje lov å amme (kanskje er det ein eller annan symbiose mellom mor og barn etter fødselen som gjer at mjølka ikje reknast som å ha forlatt mors kropp), men ikkje gi pumpemjølk? Og korfor i all verda er det lov å drikke kumjølk - blodlegemene i den forsvinn vel ikkje berre fordi den er frå ei ku og er pasteurisert? Burde ikkje JV-barn eigentleg flaskast opp på soya-baserte morsmjølkerstatningar?

Eigentleg vart eg ikkje så mykje klokare på korfor morsmjølk er lov, men interessant nok fekk eg mange treff på "morsmelk" på JVs nettstad: masse notiser om positive verknader ved amming og morsmjølk ser ut til å vere trykt i bladene deira.

Eg vurderer no å lide meg gjennom ein samtale med JV om morsmjølk viss dei kjem att hit. Det pleier kome to godt vaksne menn innimellom som går pent sin veg når eg seier mannen min er ute og at eg difor ikkje vil sleppe dei inn ;) Men neste gong skal dei få pupp!