Back to work!

Jupps, då er eg tilbake på jobb :-) (Ein dag i veka iallfall.) Og det er deileg! Fantastisk! Kun vaksne (iallfall fysisk) menneske på alle kantar. Ingen som hyler. Ingen som skal ha ny bleie (men ikkje veit det sjølv). Ingen som forventer at eg på telepatisk måte skal ordne mat mindre enn 30 sekund etter eller ikkje meir enn 10 minutt før svolten set inn.

At eg innimellom må sette på kaffetraktaren, kan eg leve med.

Pappa synes det er veldig fint å ha ein dag i veka heime med ungen ut juni, og ungen sjølv har naturlegvis ingenting i mot at det er han som er telepat for dagen. - I juli er det fulltids-ferie, og i august og september utvidast jobbing og heimepapping til 50%.

No ser eg fram til nye og informative brev frå NAV sidan vi endrar permisjonen undervegs. Tjohei.

Oppdatert statistikk frå NAV

NAV har publisert statistikk fram til og med heile 2009, noko som har gått meg hus forbi - med publiseringsdato 2. mars kan eg vel ikkje ein gong skulde på ammeskodde eller at eg hadde det spesielt travelt heller...

Statistikken viser ei auke i talet på menn (opp 8%) som får foreldrepengar. Auka i talet  barn som vert født er på ca 2.1%. Det er altså fleire fedre som bruker retten sin til permisjon og foreldrepengar. I 2009 tok over halvparten av fedrene 6 veker permisjon, medan 17.1% tok meir enn 6 veker. Dette er litt opp frå 2008 (16.5%). Fedrekvoten er auka til 10 veker no, men berre for barn født etter 1. juli 2009. Det kan vere at auka i talet fedre som tek over 6 veker skuldast denne utvidinga, men sannsynlegvis vil ikkje denne vere synleg før i 2010 ettersom det er få som tek fedrekvote før mot slutten av den totale permisjonstida. Auka er likevel (eller nettopp difor?) veldig hyggeleg, sidan det kan tyde på at fleire menn tek av fellesdelen på permisjonen uavhengig av fedrekvota. Generelt er andelen menn med foreldrepengar aukande med alderen; dette reflekterast frå alder ved fødslar, som følger same trend.

Eg synes ikkje auka på 0.6% er imponerande nok til at eg meiner det er på tide å fjerne fedrekvota. Det er framleis veldig lite som tyder på at den jamne far, den jamne mor, den jamne familie og den jamne arbeidsgivar er budd på å si "3 månader permisjon til pappa? Jajamensann, det er no det minste du skal ta!" - utan eit ytre press i form av fedrekvote.

Alt i alt er det ikkje dei store endringane frå forrige statistikk, så endringane går vel kanskje ikkje så fort av seg sjølv som enkelte skal ha det til...

Høgre vil fjerne fedrekvoten

Høgres landsmøte vedtok i dag at dei vil fjerne fedrekvoten i foreldrepermisjonen.

Det er eit trist vedtak. "Valfridom for familien" vert trekt fram som grunngjevnad. Tidlegare har dei argumentert med at omtrent alle fedre uansett tar permisjon, slik at det ikkje lenger er behov for særskild fedrekvote. Eg skreiv om dette tidlegare i år, og står framleis på det eg skreiv den gongen: det er naivt å tru at like mange fedre vil ta like mykje permisjon om det ikkje er eit element av tvang der. Det har neppe skjedd ei haldningsendring  som har gjort at nesten 70 gonger så mange fedre tok 6 veker permisjon i 2008 i forhald til i 2006. Det skjedde derimot ei regelendring.

Det kan naturlegvis ha skjedd ei haldningsendring i løpet av perioden 2008 til 2010 (statistikken går berre fram til 2008), men eg tillet meg å vere skeptisk til det. Derimot har det nok ein gong skjedd ei regelendring, denne gong i form av ei utviding frå 6 til 10 veker fedrekvote, så det forbauser meg ikkje om Høgre om eit par år nok ein gong trekk fram den plutselege haldningsendringa blant norske familiar. Eller revolusjon, som eg ville kalt det - det er kanskje ikkje eit stuereint ord i Høgrefamilien.

Eit hjartesukk til slutt: i staden for å drive å hoppe eit par steg tilbake, kan ikkje Høgre heller forbetre foreldrepermisjonsordning - og nøye seg med å jobbe for sjølvstendig oppteningsrett for far  (sjølv om eg som vanleg er veldig i tvil om kva dei meiner med dette og om dei faktisk veit at far har rett på foreldrepengar sjølv om ikkje mor har det). Dette vil gi fleire tusen barn rett til å ha far heime i 10 veker også om mor ikkje jobber eller studerer. Er ikkje dét viktigare enn å kjempe for noko som minner mistenkjeleg om ein kampanje for å få fleire mødre til å vere lengre heime?

Samtale med helsesøster

I dag var vi på helsestasjonen til 6-vekers-kontroll. Alt vel, kontrollen bestått.

Ada søv frå ca 20:30 til 5-6. Då får ho mat og søv 2-3 timar til. Når vi først står opp, tar det fortvekk eit par timar frå mor er ute av senga via dusj og klær og tannpuss og Ada-vasking-og-påkledning til frukost og ikkje minst kaffe er inntatt.

Eg: dagen går jo ganske fort når vi ikkje er skikkeleg oppe før i ti-elleve-tida.
Helsesøster: så det blir ikkje nokon trilletur før tolv-ett?
Eg: Nei, det blir nok ikkje det.

Sånn kan man også si det.